"Seyahate çıkıyorsun ve kendini keşfediyorsun." Her insan içinden geçeni yapmak ister. Dışarı çıkıp gönlünce eğlenmek, gezmek, evde kaldığı süre içinde bile keyif alacağı şeylerle uğraşmayı çok sever. Kendisi yapamıyorsa, çevresinde bunları yapan biri olduğu zaman kesinlikle onu kıskanır. Şu anda bunları yapmak neredeyse imkansız. Herkes geçim derdine düşmüş. Bugün karnımızı doyurduk yarın ne yapacağız acaba diye düşünür durumda. Fakat bu insanlar hep bunun hayaliyle yaşar durur.
Hayatda acı çekmeyen, üzülmeyen insan yoktur. Er ya da geç bu duyguyla tanışıyoruz. En küçük acı bile insanın dengesini bozabilirken çok büyük bir acının bir insana neler yapabileceğini hiçbirimiz canlandıramayız. Mutlu olmak için bir dk. öncesini bile hatırlamamak isteyenler olduğu gibi geçmişte yaşadığı onca güzel şeyleri düşünüp mutlu olabilen insanlar vardır. Kimimiz bu acıya neden olan olayda kaybettiklerimizi hatırlamamaya çalışır, kimimizse onları asla unutmamak için uğraş veririz. Hangisinin daha doğru olduğuna anca siz karar verebilirsiniz. Başkasının sizin yerinize karar vermesi bile düşünülemez.
Hayat üzerine kurulu; duymak, görmek, hatırlamak işlevlerine dayalı prestijli bir film.
Adam Sanler filmin genelinde başarılıydı. Onun bu tarz filmlerini çoğaltması gerek.
Replik mi dediniz:
"Sabit fikirli olmasam iyi olacak sanırım."
"Kimsenin bu kadar güzel bakmaya hakkı yok."
"Seni iyi yapan şey ne?"
"Sahte insanlara sahte diş takmaktan nefret ediyorum."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder